astructus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of astruō
Participle
astrūctus (feminine astrūcta, neuter astrūctum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | astrūctus | astrūcta | astrūctum | astrūctī | astrūctae | astrūcta | |
| genitive | astrūctī | astrūctae | astrūctī | astrūctōrum | astrūctārum | astrūctōrum | |
| dative | astrūctō | astrūctae | astrūctō | astrūctīs | |||
| accusative | astrūctum | astrūctam | astrūctum | astrūctōs | astrūctās | astrūcta | |
| ablative | astrūctō | astrūctā | astrūctō | astrūctīs | |||
| vocative | astrūcte | astrūcta | astrūctum | astrūctī | astrūctae | astrūcta | |