ataüllar
Catalan
Etymology
From ataülla + -ar, from tafulla.
Verb
ataüllar (first-person singular present ataüllo, first-person singular preterite ataüllí, past participle ataüllat)(transitive)
Conjugation
Conjugation of ataüllar (first conjugation)
| infinitive | ataüllar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | ataüllant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | ataüllat | ataüllada | |||||
| plural | ataüllats | ataüllades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | ataüllo | ataülles | ataülla | ataüllem | ataülleu | ataüllen | |
| imperfect | ataüllava | ataüllaves | ataüllava | ataüllàvem | ataüllàveu | ataüllaven | |
| future | ataüllaré | ataüllaràs | ataüllarà | ataüllarem | ataüllareu | ataüllaran | |
| preterite | ataüllí | ataüllares | ataüllà | ataüllàrem | ataüllàreu | ataüllaren | |
| conditional | ataüllaria | ataüllaries | ataüllaria | ataüllaríem | ataüllaríeu | ataüllarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | ataülli | ataüllis | ataülli | ataüllem | ataülleu | ataüllin | |
| imperfect | ataüllés | ataüllessis | ataüllés | ataülléssim | ataülléssiu | ataüllessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | ataülla | ataülli | ataüllem | ataülleu | ataüllin | |
| negative (no) | — | no ataüllis | no ataülli | no ataüllem | no ataülleu | no ataüllin | |
Further reading
- “ataüllar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “ataüllar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “ataüllar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.