atestat
Polish
Etymology
Borrowed from Italian attestato, from Latin attestor.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈtɛs.tat/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛstat
- Syllabification: a‧tes‧tat
Noun
atestat m inan
- (dated) attestation, certificate
- Synonyms: atest, (dated) atestacja, certyfikat
Declension
Declension of atestat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | atestat | atestaty |
| genitive | atestatu | atestatów |
| dative | atestatowi | atestatom |
| accusative | atestat | atestaty |
| instrumental | atestatem | atestatami |
| locative | atestacie | atestatach |
| vocative | atestacie | atestaty |
Related terms
adjective
verb
Further reading
- atestat in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
Past participle of atesta.
Adjective
atestat m or n (feminine singular atestată, masculine plural atestați, feminine and neuter plural atestate)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | atestat | atestată | atestați | atestate | |||
| definite | atestatul | atestata | atestații | atestatele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | atestat | atestate | atestați | atestate | |||
| definite | atestatului | atestatei | atestaților | atestatelor | ||||