atlanticus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Ἀτλαντικός (Atlantikós, “Atlantean, of Atlas”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aːtˈɫan.tɪ.kʊs], [atˈɫan.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [at̪ˈlan̪.t̪i.kus]
Adjective
ā̆tlanticus (feminine ā̆tlantica, neuter ā̆tlanticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ā̆tlanticus | ā̆tlantica | ā̆tlanticum | ā̆tlanticī | ā̆tlanticae | ā̆tlantica | |
| genitive | ā̆tlanticī | ā̆tlanticae | ā̆tlanticī | ā̆tlanticōrum | ā̆tlanticārum | ā̆tlanticōrum | |
| dative | ā̆tlanticō | ā̆tlanticae | ā̆tlanticō | ā̆tlanticīs | |||
| accusative | ā̆tlanticum | ā̆tlanticam | ā̆tlanticum | ā̆tlanticōs | ā̆tlanticās | ā̆tlantica | |
| ablative | ā̆tlanticō | ā̆tlanticā | ā̆tlanticō | ā̆tlanticīs | |||
| vocative | ā̆tlantice | ā̆tlantica | ā̆tlanticum | ā̆tlanticī | ā̆tlanticae | ā̆tlantica | |
Related terms
Descendants
References
- “Ā̆tlantĭcus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press