atrotus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἄτρωτος (átrōtos).
Adjective
atrōtus (feminine atrōta, neuter atrōtum); first/second-declension adjective
- invulnerable
- Leonem atrotum necauit.
- He killed the invulnerable lion.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | atrōtus | atrōta | atrōtum | atrōtī | atrōtae | atrōta | |
| genitive | atrōtī | atrōtae | atrōtī | atrōtōrum | atrōtārum | atrōtōrum | |
| dative | atrōtō | atrōtae | atrōtō | atrōtīs | |||
| accusative | atrōtum | atrōtam | atrōtum | atrōtōs | atrōtās | atrōta | |
| ablative | atrōtō | atrōtā | atrōtō | atrōtīs | |||
| vocative | atrōte | atrōta | atrōtum | atrōtī | atrōtae | atrōta | |
References
- atrotus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.