attriturus
Latin
Etymology
Future active participle of atterō.
Participle
attrītūrus (feminine attrītūra, neuter attrītūrum); first/second-declension participle
- about to rub
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | attrītūrus | attrītūra | attrītūrum | attrītūrī | attrītūrae | attrītūra | |
| genitive | attrītūrī | attrītūrae | attrītūrī | attrītūrōrum | attrītūrārum | attrītūrōrum | |
| dative | attrītūrō | attrītūrae | attrītūrō | attrītūrīs | |||
| accusative | attrītūrum | attrītūram | attrītūrum | attrītūrōs | attrītūrās | attrītūra | |
| ablative | attrītūrō | attrītūrā | attrītūrō | attrītūrīs | |||
| vocative | attrītūre | attrītūra | attrītūrum | attrītūrī | attrītūrae | attrītūra | |