attriturus

Latin

Etymology

Future active participle of atterō.

Participle

attrītūrus (feminine attrītūra, neuter attrītūrum); first/second-declension participle

  1. about to rub

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative attrītūrus attrītūra attrītūrum attrītūrī attrītūrae attrītūra
genitive attrītūrī attrītūrae attrītūrī attrītūrōrum attrītūrārum attrītūrōrum
dative attrītūrō attrītūrae attrītūrō attrītūrīs
accusative attrītūrum attrītūram attrītūrum attrītūrōs attrītūrās attrītūra
ablative attrītūrō attrītūrā attrītūrō attrītūrīs
vocative attrītūre attrītūra attrītūrum attrītūrī attrītūrae attrītūra