audiendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of audiō.
Participle
audiendus (feminine audienda, neuter audiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | audiendus | audienda | audiendum | audiendī | audiendae | audienda | |
| genitive | audiendī | audiendae | audiendī | audiendōrum | audiendārum | audiendōrum | |
| dative | audiendō | audiendae | audiendō | audiendīs | |||
| accusative | audiendum | audiendam | audiendum | audiendōs | audiendās | audienda | |
| ablative | audiendō | audiendā | audiendō | audiendīs | |||
| vocative | audiende | audienda | audiendum | audiendī | audiendae | audienda | |
References
- “audiendus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- audiendus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- not to possess the sense of hearing: sensu audiendi carere
- interchange of ideas; conversation: commercium loquendi et audiendi
- not to possess the sense of hearing: sensu audiendi carere