audytywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French auditif +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.dɘˈtɘv.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvnɘ
  • Syllabification: au‧dy‧tyw‧ny

Adjective

audytywny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) auditive, auditory
    Synonyms: audialny, słuchowy

Declension

Declension of audytywny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative audytywny audytywna audytywne audytywni audytywne
genitive audytywnego audytywnej audytywnego audytywnych
dative audytywnemu audytywnej audytywnemu audytywnym
accusative audytywnego audytywny audytywną audytywne audytywnych audytywne
instrumental audytywnym audytywną audytywnym audytywnymi
locative audytywnym audytywnej audytywnym audytywnych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.