aumuo
Lithuanian
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *aum-, from Proto-Indo-European *h₂ew-m-, a derivation of *h₂ew- (“to see, perceive”).
Cognate with Old Church Slavonic оумъ (umŭ, “mind”) and indirectly Ancient Greek αἰσθάνομαι (aisthánomai, “to perceive”), Sanskrit आविस् (āvís, “openly, manifestly, evidently”), Latin audiō, and Hittite 𒌋𒀪𒄭 (u-uḫ-ḫi, “I see”).
Pronunciation
- IPA(key): [ɒʊˈmuə]
Noun
aumuõ m stress pattern 3b
Declension
| singular (vienaskaita) |
plural (daugiskaita) | |
|---|---|---|
| nominative (vardininkas) | aumuõ | aũmenys |
| genitive (kilmininkas) | aumeñs | aumenų̃ |
| dative (naudininkas) | aũmeniui | aumeni̇̀ms |
| accusative (galininkas) | aũmenį | aũmenis |
| instrumental (įnagininkas) | aũmeniu | aumenimi̇̀s |
| locative (vietininkas) | aumenyjè | aumenysè |
| vocative (šauksmininkas) | aumeniẽ | aũmenys |