autogamiczny

Polish

Etymology

From autogamia +‎ -iczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.ɡaˈmit͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: au‧to‧ga‧micz‧ny

Adjective

autogamiczny (not comparable, derived adverb autogamicznie)

  1. (relational, biology, botany) autogamic

Declension

Declension of autogamiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autogamiczny autogamiczna autogamiczne autogamiczni autogamiczne
genitive autogamicznego autogamicznej autogamicznego autogamicznych
dative autogamicznemu autogamicznej autogamicznemu autogamicznym
accusative autogamicznego autogamiczny autogamiczną autogamiczne autogamicznych autogamiczne
instrumental autogamicznym autogamiczną autogamicznym autogamicznymi
locative autogamicznym autogamicznej autogamicznym autogamicznych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.