autokrytyk

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔˈkrɘ.tɘk/
  • Rhymes: -ɘtɘk
  • Syllabification: au‧to‧kry‧tyk

Etymology 1

Back-formation from autokrytyka.

Noun

autokrytyk m pers

  1. (literary) self-critic (a person who criticizes themselves)
Declension
Declension of autokrytyk
singular plural
nominative autokrytyk autokrytycy/autokrytyki (deprecative)
genitive autokrytyka autokrytyków
dative autokrytykowi autokrytykom
accusative autokrytyka autokrytyków
instrumental autokrytykiem autokrytykami
locative autokrytyku autokrytykach
vocative autokrytyku autokrytycy
adjective
adverb
nouns

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

autokrytyk f

  1. genitive plural of autokrytyka

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.