autostopowiczka

Polish

Etymology

From autostopowicz +‎ -ka. First attested in 1945.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.stɔ.pɔˈvit͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂka
  • Syllabification: au‧to‧sto‧po‧wicz‧ka

Noun

autostopowiczka f (male equivalent autostopowicz)

  1. female equivalent of autostopowicz (hitchhiker)

Declension

References

  1. ^ autostopowiczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading