autotroficzny

Polish

Etymology

From autotrofia +‎ -iczny. First attested in 1918.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.trɔˈfit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: au‧to‧tro‧ficz‧ny

Adjective

autotroficzny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, biology) autotrophic
    Synonym: samożywny

Declension

Declension of autotroficzny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autotroficzny autotroficzna autotroficzne autotroficzni autotroficzne
genitive autotroficznego autotroficznej autotroficznego autotroficznych
dative autotroficznemu autotroficznej autotroficznemu autotroficznym
accusative autotroficznego autotroficzny autotroficzną autotroficzne autotroficznych autotroficzne
instrumental autotroficznym autotroficzną autotroficznym autotroficznymi
locative autotroficznym autotroficznej autotroficznym autotroficznych
nouns

References

  1. ^ Polska Akademia Umiejętności (1918) Sprawozdania z czynności i posiedzeń‎[1], volumes 22-24, Nakładem Polskiej akademii umiejętności, page 11:
    Atoli już pierwsze doświadczenia i spostrzeżenia nasunęły wątpliwość, czy bakterje nitryfikacyjne są istotnie odrębnemi i samoistnemi organizmami o charakterze wybitnie autotroficznym, za jakie je dzisiejsza nauka uważa; a wątpliwości te wzrastały w miarę gromadzenia się coraz to nowych faktów i spostrzeżeń, które przeciwko odrębności i samoistności ich przemawiały tak dalece, że już w pracy swojej p. t.
  2. ^ autotroficzny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.