avmarschera
Swedish
Etymology
By surface analysis, avmarsch + -era.
Verb
avmarschera (present avmarscherar, preterite avmarscherade, supine avmarscherat, imperative avmarschera)
- march off, decamp
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | avmarschera | avmarscheras | ||
| supine | avmarscherat | avmarscherats | ||
| imperative | avmarschera | — | ||
| imper. plural1 | avmarscheren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | avmarscherar | avmarscherade | avmarscheras | avmarscherades |
| ind. plural1 | avmarschera | avmarscherade | avmarscheras | avmarscherades |
| subjunctive2 | avmarschere | avmarscherade | avmarscheres | avmarscherades |
| present participle | avmarscherande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.