avtacka
See also: avtäcka
Swedish
Etymology
av- (“off”) + tacka (“thank”)
Verb
avtacka (present avtackar, preterite avtackade, supine avtackat, imperative avtacka)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | avtacka | avtackas | ||
| supine | avtackat | avtackats | ||
| imperative | avtacka | — | ||
| imper. plural1 | avtacken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | avtackar | avtackade | avtackas | avtackades |
| ind. plural1 | avtacka | avtackade | avtackas | avtackades |
| subjunctive2 | avtacke | avtackade | avtackes | avtackades |
| present participle | avtackande | |||
| past participle | avtackad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.