avut
Aromanian
Alternative forms
- avutu
Etymology
Past participle of am. From Vulgar Latin *habūtus, replacing Classical Latin habitus.
Adjective
avut m (feminine avutã)
Derived terms
- avutsãscu
- neavut
- priavut
Finnish
Noun
avut
- nominative plural of apu
Noun
avut
- nominative plural of avu
Anagrams
Romanian
Etymology
Past participle of avea. From Vulgar Latin *habūtus, replacing Classical Latin habitus.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈvut/
Verb
avut (past participle of avea)
- past participle of avea
Adjective
avut m or n (feminine singular avută, masculine plural avuți, feminine and neuter plural avute)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | avut | avută | avuți | avute | |||
| definite | avutul | avuta | avuții | avutele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | avut | avute | avuți | avute | |||
| definite | avutului | avutei | avuților | avutelor | ||||
Noun
avut n (plural avuturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | avut | avutul | avuturi | avuturile | |
| genitive-dative | avut | avutului | avuturi | avuturilor | |
| vocative | avutule | avuturilor | |||