aydede
Turkish
Alternative forms
- ay dede
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish آیدده (aydede),[1] from آی (ay) and دده (dede),[2][3] equivalent to ay (“the Moon; a month”) + dede (“grandfather, grandpa”), literally “grandpa Moon”.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaj.de.de/
- Hyphenation: ay‧de‧de
Noun
aydede (definite accusative aydedeyi, uncountable)
- (childish) the Moon
- 2019 Feb, Victor HUGO, translated by İsmet Birkan, Notre-Dame’ın Kamburu, Can Yayınları, →ISBN, page 610:
- Hey, Üstat, tuhaf açılar yapan şu siyah damlara bakar mısınız! Şuraya, aydedenin kabuğu kırılmış bir yumurta sarısı gibi ezilip yayıldığı şu alçak, örümcek ağını andıran, bulanık ve kirli bulut kümesinin altına?
- Only look, master, at that group of black roofs which form such singular angles—there, beneath that mass of low, streaky, dirty-looking clouds, in which the moon appears smashed and spread about like the yolk of a broken egg.
- (regional, Amasya, Ankara) sunflower
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aydede | — |
| definite accusative | aydedeyi | — |
| dative | aydedeye | — |
| locative | aydedede | — |
| ablative | aydededen | — |
| genitive | aydedenin | — |
Derived terms
- aydedeye misafir olmak
References
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “آیدده”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 60
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ay”, in Nişanyan Sözlük
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “dede”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “aydede”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ay dede”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 369