English
Etymology
From Middle English ayel, aiel, from Old French aiol, aiel, from Vulgar Latin *aviolus, ultimately from Latin avus.
Pronunciation
Noun
ayle
- (obsolete) A grandfather.
The Writ of Ayle was an ancient English writ which lay against a stranger who had dispossessed the demandant of land of which his grandfather died seized.
Anagrams
Crimean Tatar
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish عائله ('aile), from Arabic عائِلَة (ʕāʔila).
Noun
ayle
- family
- Synonyms: aile, qoranda, qoranta
Declension
Declension of ayle
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayle
|
ayleler
|
| genitive
|
ayleniñ
|
aylelerniñ
|
| dative
|
aylege
|
aylelerge
|
| accusative
|
ayleni
|
aylelerni
|
| locative
|
aylede
|
aylelerde
|
| ablative
|
ayleden
|
aylelerden
|
References
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /ajˈle/
- Hyphenation: ay‧le
Noun
ayle (definite accusative ayleyi, plural ayleler)
- misspelling of aile
Declension
Declension of ayle
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ayle
|
ayleler
|
| definite accusative
|
ayleyi
|
ayleleri
|
| dative
|
ayleye
|
aylelere
|
| locative
|
aylede
|
aylelerde
|
| ablative
|
ayleden
|
aylelerden
|
| genitive
|
aylenin
|
aylelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aylem
|
aylelerim
|
| 2nd singular
|
aylen
|
aylelerin
|
| 3rd singular
|
aylesi
|
ayleleri
|
| 1st plural
|
aylemiz
|
aylelerimiz
|
| 2nd plural
|
ayleniz
|
ayleleriniz
|
| 3rd plural
|
ayleleri
|
ayleleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aylemi
|
aylelerimi
|
| 2nd singular
|
ayleni
|
aylelerini
|
| 3rd singular
|
aylesini
|
aylelerini
|
| 1st plural
|
aylemizi
|
aylelerimizi
|
| 2nd plural
|
aylenizi
|
aylelerinizi
|
| 3rd plural
|
aylelerini
|
aylelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ayleme
|
aylelerime
|
| 2nd singular
|
aylene
|
aylelerine
|
| 3rd singular
|
aylesine
|
aylelerine
|
| 1st plural
|
aylemize
|
aylelerimize
|
| 2nd plural
|
aylenize
|
aylelerinize
|
| 3rd plural
|
aylelerine
|
aylelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aylemde
|
aylelerimde
|
| 2nd singular
|
aylende
|
aylelerinde
|
| 3rd singular
|
aylesinde
|
aylelerinde
|
| 1st plural
|
aylemizde
|
aylelerimizde
|
| 2nd plural
|
aylenizde
|
aylelerinizde
|
| 3rd plural
|
aylelerinde
|
aylelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aylemden
|
aylelerimden
|
| 2nd singular
|
aylenden
|
aylelerinden
|
| 3rd singular
|
aylesinden
|
aylelerinden
|
| 1st plural
|
aylemizden
|
aylelerimizden
|
| 2nd plural
|
aylenizden
|
aylelerinizden
|
| 3rd plural
|
aylelerinden
|
aylelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aylemin
|
aylelerimin
|
| 2nd singular
|
aylenin
|
aylelerinin
|
| 3rd singular
|
aylesinin
|
aylelerinin
|
| 1st plural
|
aylemizin
|
aylelerimizin
|
| 2nd plural
|
aylenizin
|
aylelerinizin
|
| 3rd plural
|
aylelerinin
|
aylelerinin
|
|