azylancki

Polish

Etymology

From azylant +‎ -cki. First attested in 1984.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.zɘˈlan.t͡ski/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ant͡ski
  • Syllabification: a‧zy‧lan‧cki

Adjective

azylancki (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, politics, law) asylum seeker's

Declension

Declension of azylancki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative azylancki azylancka azylanckie azylanccy azylanckie
genitive azylanckiego azylanckiej azylanckiego azylanckich
dative azylanckiemu azylanckiej azylanckiemu azylanckim
accusative azylanckiego azylancki azylancką azylanckie azylanckich azylanckie
instrumental azylanckim azylancką azylanckim azylanckimi
locative azylanckim azylanckiej azylanckim azylanckich
adjective
nouns

References

  1. ^ azylancki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.