ballingsoord

Dutch

Etymology

Compound of balling (“exiled person”) +‎ -s- +‎ oord (“place”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɑ.lɪŋsˌoːrt/
  • Hyphenation: bal‧lings‧oord

Noun

ballingsoord n (plural ballingsoorden)

  1. place of exile, banishment
    • 1982 [1932], J. Slauerhoff, Het verboden rijk, 10th edition, Amsterdam: Nijgh & Van Ditmar, →ISBN, page 93:
      […] het pensioen waarvan zelfs een sober schamel man […] niet aan land kan leven of het moet zijn in een ballingsoord.
      […] the pension on which even an austere, impoverished man […] can not survive on land except in a place of exile.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.