bannfæring

Icelandic

Etymology

From bannfæra (to excommunicate) +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpanːfaiːriŋk/

Noun

bannfæring f (genitive singular bannfæringar, nominative plural bannfæringar)

  1. excommunication
    Synonyms: kirkjubann, bann

Declension

Declension of bannfæring (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative bannfæring bannfæringin bannfæringar bannfæringarnar
accusative bannfæringu bannfæringuna bannfæringar bannfæringarnar
dative bannfæringu bannfæringunni bannfæringum bannfæringunum
genitive bannfæringar bannfæringarinnar bannfæringa bannfæringanna