bannio
Latin
Alternative forms
- bandiō
Etymology
Borrowed from Frankish *bannijan (“proclaim, order, summon, ban”). Early attestations include the Lex Ribuaria and Fredegarius.[1]
The form with /d/ shows contamination with Gothic 𐌱𐌰𐌽𐌳𐍅𐌾𐌰𐌽 (bandwjan, “signal”).[2]
Verb
banniō (present infinitive bannīre, perfect active bannīvī, supine bannītum); fourth conjugation (Early Medieval Latin)
Conjugation
Conjugation of banniō (fourth conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | banniō | bannīs | bannit | bannīmus | bannītis | banniunt | ||||||
| imperfect | banniēbam | banniēbās | banniēbat | banniēbāmus | banniēbātis | banniēbant | |||||||
| future | banniam | banniēs | banniet | banniēmus | banniētis | bannient | |||||||
| perfect | banniī | banniistī | banniit | banniimus | banniistis | banniērunt, banniēre | |||||||
| pluperfect | bannieram | bannierās | bannierat | bannierāmus | bannierātis | bannierant | |||||||
| future perfect | bannierō | bannieris | bannierit | bannierimus | bannieritis | bannierint | |||||||
| passive | present | bannior | bannīris, bannīre |
bannītur | bannīmur | bannīminī | banniuntur | ||||||
| imperfect | banniēbar | banniēbāris, banniēbāre |
banniēbātur | banniēbāmur | banniēbāminī | banniēbantur | |||||||
| future | banniar | banniēris, banniēre |
banniētur | banniēmur | banniēminī | bannientur | |||||||
| perfect | bannītus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | bannītus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | bannītus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | banniam | banniās | banniat | banniāmus | banniātis | banniant | ||||||
| imperfect | bannīrem | bannīrēs | bannīret | bannīrēmus | bannīrētis | bannīrent | |||||||
| perfect | bannierim | bannierīs | bannierit | bannierīmus | bannierītis | bannierint | |||||||
| pluperfect | banniissem | banniissēs | banniisset | banniissēmus | banniissētis | banniissent | |||||||
| passive | present | banniar | banniāris, banniāre |
banniātur | banniāmur | banniāminī | banniantur | ||||||
| imperfect | bannīrer | bannīrēris, bannīrēre |
bannīrētur | bannīrēmur | bannīrēminī | bannīrentur | |||||||
| perfect | bannītus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | bannītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | bannī | — | — | bannīte | — | ||||||
| future | — | bannītō | bannītō | — | bannītōte | banniuntō | |||||||
| passive | present | — | bannīre | — | — | bannīminī | — | ||||||
| future | — | bannītor | bannītor | — | — | banniuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | bannīre | bannīrī | banniēns | — | |||||||||
| future | bannītūrum esse | bannītum īrī | bannītūrus | banniendus, banniundus | |||||||||
| perfect | banniisse | bannītum esse | — | bannītus | |||||||||
| future perfect | — | bannītum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | bannītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| banniendī | banniendō | banniendum | banniendō | bannītum | bannītū | ||||||||
Derived terms
Descendants
- Italian: bannire (archaic)
- Old French: banir (see there for further descendants)
- Sicilian: vannijari (bannio + -idiare)
From the variant bandiō:
References
- ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “bannire”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 80
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1984) “bandir”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), volume I (A–Ca), Madrid: Gredos, →ISBN, page 487