bauk

Icelandic

Etymology

Deverbal from bauka (to potter about, to busy oneself).

Pronunciation

  • IPA(key): /pøyːk/
  • Rhymes: -øyːk

Noun

bauk n (genitive singular bauks, no plural)

  1. pottering about, tinkering, dawdling
    Synonyms: dund, dútl, föndur, stell

Declension

Declension of bauk (sg-only neuter)
singular
indefinite definite
nominative bauk baukið
accusative bauk baukið
dative bauki baukinu
genitive bauks bauksins