beangstigen
See also: beängstigen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈɑŋstəɣə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧ang‧sti‧gen
Verb
beangstigen
Conjugation
| Conjugation of beangstigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beangstigen | |||
| past singular | beangstigde | |||
| past participle | beangstigd | |||
| infinitive | beangstigen | |||
| gerund | beangstigen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beangstig | beangstigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beangstigt, beangstig2 | beangstigde | ||
| 2nd person sing. (u) | beangstigt | beangstigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beangstigt | beangstigde | ||
| 3rd person singular | beangstigt | beangstigde | ||
| plural | beangstigen | beangstigden | ||
| subjunctive sing.1 | beangstige | beangstigde | ||
| subjunctive plur.1 | beangstigen | beangstigden | ||
| imperative sing. | beangstig | |||
| imperative plur.1 | beangstigt | |||
| participles | beangstigend | beangstigd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||