beargumenteren
Dutch
Etymology
From be- + argumenteren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbə.ɑr.ɣy.mɛnˈteː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧ar‧gu‧men‧te‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
beargumenteren
- (transitive) to argue
- (transitive) to substantiate
Conjugation
| Conjugation of beargumenteren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beargumenteren | |||
| past singular | beargumenteerde | |||
| past participle | beargumenteerd | |||
| infinitive | beargumenteren | |||
| gerund | beargumenteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beargumenteer | beargumenteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beargumenteert, beargumenteer2 | beargumenteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | beargumenteert | beargumenteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beargumenteert | beargumenteerde | ||
| 3rd person singular | beargumenteert | beargumenteerde | ||
| plural | beargumenteren | beargumenteerden | ||
| subjunctive sing.1 | beargumentere | beargumenteerde | ||
| subjunctive plur.1 | beargumenteren | beargumenteerden | ||
| imperative sing. | beargumenteer | |||
| imperative plur.1 | beargumenteert | |||
| participles | beargumenterend | beargumenteerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||