befejezetlen
Hungarian
Etymology
From befejez (“to finish”) + -etlen (“un-, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɛfɛjɛzɛtlɛn]
Audio: (file) - Hyphenation: be‧fe‧je‧zet‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
befejezetlen (not generally comparable, comparative befejezetlenebb, superlative legbefejezetlenebb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | befejezetlen | befejezetlenek |
| accusative | befejezetlent | befejezetleneket |
| dative | befejezetlennek | befejezetleneknek |
| instrumental | befejezetlennel | befejezetlenekkel |
| causal-final | befejezetlenért | befejezetlenekért |
| translative | befejezetlenné | befejezetlenekké |
| terminative | befejezetlenig | befejezetlenekig |
| essive-formal | befejezetlenként | befejezetlenekként |
| essive-modal | befejezetlenül | — |
| inessive | befejezetlenben | befejezetlenekben |
| superessive | befejezetlenen | befejezetleneken |
| adessive | befejezetlennél | befejezetleneknél |
| illative | befejezetlenbe | befejezetlenekbe |
| sublative | befejezetlenre | befejezetlenekre |
| allative | befejezetlenhez | befejezetlenekhez |
| elative | befejezetlenből | befejezetlenekből |
| delative | befejezetlenről | befejezetlenekről |
| ablative | befejezetlentől | befejezetlenektől |
| non-attributive possessive – singular |
befejezetlené | befejezetleneké |
| non-attributive possessive – plural |
befejezetlenéi | befejezetlenekéi |
Derived terms
- befejezetlenség
Further reading
- befejezetlen in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- befejezetlen in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).