behapbaar
Dutch
Etymology
From behappen (“to be able to handle”) + -baar.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈɦɑ(p)ˌbaːr/, /bəˈɦɑ.paːr/
Audio: (file) - Hyphenation: be‧hap‧baar
Adjective
behapbaar (comparative behapbaarder, superlative behapbaarst)
Declension
| Declension of behapbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | behapbaar | |||
| inflected | behapbare | |||
| comparative | behapbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | behapbaar | behapbaarder | het behapbaarst het behapbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | behapbare | behapbaardere | behapbaarste |
| n. sing. | behapbaar | behapbaarder | behapbaarste | |
| plural | behapbare | behapbaardere | behapbaarste | |
| definite | behapbare | behapbaardere | behapbaarste | |
| partitive | behapbaars | behapbaarders | — | |
Derived terms
- behapbaarheid