behawiorysta

See also: behawiorystą

Polish

Etymology

Borrowed from English behaviorist. By surface analysis, behawior +‎ -ysta. First attested in 1926, but in common usage only as of 1962.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛ.xa.vjɔˈrɘs.ta/, /bi.xɛ.vjɔˈrɘs.ta/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Audio 3:(file)
  • Rhymes: -ɘsta
  • Syllabification: be‧ha‧wio‧rys‧ta

Noun

behawiorysta m pers (female equivalent behawiorystka, related adjective behawiorystyczny)

  1. (biology, psychology) behaviorist (person who studies observable responses produced by an organism)

Declension

Declension of behawiorysta
singular plural
nominative behawiorysta behawioryści/behawiorysty (deprecative)
genitive behawiorysty behawiorystów
dative behawioryście behawiorystom
accusative behawiorystę behawiorystów
instrumental behawiorystą behawiorystami
locative behawioryście behawiorystach
vocative behawiorysto behawioryści
adjectives
nouns

References

  1. ^ behawiorysta in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • behawiorysta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • behawiorysta in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.