benificus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɛˈnɪ.fɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [beˈniː.fi.kus]
Adjective
benificus (feminine benifica, neuter benificum); first/second-declension adjective
- alternative form of beneficus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | benificus | benifica | benificum | benificī | benificae | benifica | |
| genitive | benificī | benificae | benificī | benificōrum | benificārum | benificōrum | |
| dative | benificō | benificae | benificō | benificīs | |||
| accusative | benificum | benificam | benificum | benificōs | benificās | benifica | |
| ablative | benificō | benificā | benificō | benificīs | |||
| vocative | benifice | benifica | benificum | benificī | benificae | benifica | |