betydningsløs
Danish
Etymology
From betydning (“meaning”) + -s- + -løs (“-less”).
Adjective
betydningsløs (neuter betydningsløst, plural and definite singular attributive betydningsløse)
Inflection
| positive | comparative | superlative | |
|---|---|---|---|
| indefinite common singular | betydningsløs | mere betydningsløs | mest betydningsløs2 |
| indefinite neuter singular | betydningsløst | mere betydningsløs | mest betydningsløs2 |
| plural | betydningsløse | mere betydningsløs | mest betydningsløs2 |
| definite attributive1 | betydningsløse | mere betydningsløs | mest betydningsløse |
1 When an adjective is applied predicatively to something definite,
the corresponding "indefinite" form is used.
2 The "indefinite" superlatives may not be used attributively.