bevittning

Swedish

Etymology

From bevittna +‎ -ing.

Noun

bevittning c

  1. witnessing
  2. (law) signing, certification

Declension

Declension of bevittning
nominative genitive
singular indefinite bevittning bevittnings
definite bevittningen bevittningens
plural indefinite bevittningar bevittningars
definite bevittningarna bevittningarnas

Further reading