bezobjawowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ objaw +‎ -owy. First attested in 1904.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.ɔ.bjaˈvɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bez‧o‧bja‧wo‧wy

Adjective

bezobjawowy (not comparable, derived adverb bezobjawowo)

  1. (medicine) asymptomatic, symptomless
    • 2021 May 19, “COVID-19 u ciężarnych: Powikłania są jak bomba atomowa”, in Rzeczpospolita‎[1], archived from the original on 22 December 2021:
      Dr Tulimowski informuje, że z dostępnych danych wynika, iż bezobjawowy przebieg COVID-19 w ciąży dotyczy 79 - 80 proc. ciężarnych
      Dr. Tulimowski informs us that from available data, it appears that an asymptomatic course of COVID-19 during pregnancy affects 79 - 80 percent of pregnant women.

Declension

Declension of bezobjawowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezobjawowy bezobjawowa bezobjawowe bezobjawowi bezobjawowe
genitive bezobjawowego bezobjawowej bezobjawowego bezobjawowych
dative bezobjawowemu bezobjawowej bezobjawowemu bezobjawowym
accusative bezobjawowego bezobjawowy bezobjawową bezobjawowe bezobjawowych bezobjawowe
instrumental bezobjawowym bezobjawową bezobjawowym bezobjawowymi
locative bezobjawowym bezobjawowej bezobjawowym bezobjawowych

Derived terms

noun

References

  1. ^ bezobjawowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezobjawowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezobjawowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.