bijwijfschap
Dutch
Etymology
From
bijwijf
+
-schap
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈbɛi̯.ʋɛi̯fˌsxɑp/
Hyphenation:
bij‧wijf‧schap
Noun
bijwijfschap
n
(
uncountable
)
(
obsolete
)
concubinage
(
state of being a concubine
)