bilingv
Norwegian Nynorsk
Adjective
bilingv (indefinite singular bilingv, definite singular and plural bilingve)
Romanian
Etymology
Borrowed from French bilingue.
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
bilingv m or n (feminine singular bilingvă, masculine plural bilingvi, feminine and neuter plural bilingve)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | bilingv | bilingvă | bilingvi | bilingve | |||
| definite | bilingvul | bilingva | bilingvii | bilingvele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | bilingv | bilingve | bilingvi | bilingve | |||
| definite | bilingvului | bilingvei | bilingvilor | bilingvelor | ||||
Noun
bilingv m (plural bilingvi, feminine equivalent bilingvă)
- bilingual (a bilingual person)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | bilingv | bilingvul | bilingvi | bilingvii | |
| genitive-dative | bilingv | bilingvului | bilingvi | bilingvilor | |
| vocative | bilingvule | bilingvilor | |||