bilingwizm
Polish
Etymology
Borrowed from French bilinguisme.[1] By surface analysis, bi- + lingwistyka + -izm. First attested in 1919.[2][3]
Pronunciation
- IPA(key): /biˈliŋ.ɡvizm/
Audio: (file) - Rhymes: -iŋɡvizm
- Syllabification: bi‧lin‧gwizm
Noun
bilingwizm m inan
- bilingualism
- Synonym: dwujęzyczność
Declension
Declension of bilingwizm
| singular | |
|---|---|
| nominative | bilingwizm |
| genitive | bilingwizmu |
| dative | bilingwizmowi |
| accusative | bilingwizm |
| instrumental | bilingwizmem |
| locative | bilingwizmie |
| vocative | bilingwizmie |
Related terms
adjective
noun
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwizm”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Biblioteka narodowa[1] (in Polish), 1919
- ^ bilingwizm in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bilingwizm in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bilingwizm in Polish dictionaries at PWN