Czech
Pronunciation
Verb
bilme
- first-person plural imperative of bílit
Turkish
Noun
bilme (definite accusative bilmeyi, plural bilmeler)
- verbal noun of bilmek
Declension
Declension of bilme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
bilme
|
bilmeler
|
| definite accusative
|
bilmeyi
|
bilmeleri
|
| dative
|
bilmeye
|
bilmelere
|
| locative
|
bilmede
|
bilmelerde
|
| ablative
|
bilmeden
|
bilmelerden
|
| genitive
|
bilmenin
|
bilmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bilmem
|
bilmelerim
|
| 2nd singular
|
bilmen
|
bilmelerin
|
| 3rd singular
|
bilmesi
|
bilmeleri
|
| 1st plural
|
bilmemiz
|
bilmelerimiz
|
| 2nd plural
|
bilmeniz
|
bilmeleriniz
|
| 3rd plural
|
bilmeleri
|
bilmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bilmemi
|
bilmelerimi
|
| 2nd singular
|
bilmeni
|
bilmelerini
|
| 3rd singular
|
bilmesini
|
bilmelerini
|
| 1st plural
|
bilmemizi
|
bilmelerimizi
|
| 2nd plural
|
bilmenizi
|
bilmelerinizi
|
| 3rd plural
|
bilmelerini
|
bilmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bilmeme
|
bilmelerime
|
| 2nd singular
|
bilmene
|
bilmelerine
|
| 3rd singular
|
bilmesine
|
bilmelerine
|
| 1st plural
|
bilmemize
|
bilmelerimize
|
| 2nd plural
|
bilmenize
|
bilmelerinize
|
| 3rd plural
|
bilmelerine
|
bilmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bilmemde
|
bilmelerimde
|
| 2nd singular
|
bilmende
|
bilmelerinde
|
| 3rd singular
|
bilmesinde
|
bilmelerinde
|
| 1st plural
|
bilmemizde
|
bilmelerimizde
|
| 2nd plural
|
bilmenizde
|
bilmelerinizde
|
| 3rd plural
|
bilmelerinde
|
bilmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bilmemden
|
bilmelerimden
|
| 2nd singular
|
bilmenden
|
bilmelerinden
|
| 3rd singular
|
bilmesinden
|
bilmelerinden
|
| 1st plural
|
bilmemizden
|
bilmelerimizden
|
| 2nd plural
|
bilmenizden
|
bilmelerinizden
|
| 3rd plural
|
bilmelerinden
|
bilmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
bilmemin
|
bilmelerimin
|
| 2nd singular
|
bilmenin
|
bilmelerinin
|
| 3rd singular
|
bilmesinin
|
bilmelerinin
|
| 1st plural
|
bilmemizin
|
bilmelerimizin
|
| 2nd plural
|
bilmenizin
|
bilmelerinizin
|
| 3rd plural
|
bilmelerinin
|
bilmelerinin
|
|
Verb
bilme
- second-person singular negative imperative of bilmek