bilocular

English

Etymology

From bi- +‎ locule +‎ -ar.

Adjective

bilocular (not comparable)

  1. Having two locules or loculi (chambers, cells, or compartments).
    Synonym: biloculate
    Coordinate terms: unilocular, uniloculate; multilocular, multiloculate, multiloculated, plurilocular

Translations

See also

Romanian

Etymology

Borrowed from French biloculaire.

Adjective

bilocular m or n (feminine singular biloculară, masculine plural biloculari, feminine and neuter plural biloculare)

  1. bilocular

Declension

Declension of bilocular
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite bilocular biloculară biloculari biloculare
definite bilocularul biloculara bilocularii bilocularele
genitive-
dative
indefinite bilocular biloculare biloculari biloculare
definite bilocularului bilocularei bilocularilor bilocularelor

References

  • bilocular in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /bilokuˈlaɾ/ [bi.lo.kuˈlaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: bi‧lo‧cu‧lar

Adjective

bilocular m or f (masculine and feminine plural biloculares)

  1. bilocular

Further reading