binarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [biːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [biˈnaː.ri.us]
Adjective
bīnārius (feminine bīnāria, neuter bīnārium); first/second-declension adjective
- Containing or consisting of two things, dual
- Constituted by, or being related to something which is constituted by two elements of similar importance, consequence or significance.
- binary
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bīnārius | bīnāria | bīnārium | bīnāriī | bīnāriae | bīnāria | |
| genitive | bīnāriī | bīnāriae | bīnāriī | bīnāriōrum | bīnāriārum | bīnāriōrum | |
| dative | bīnāriō | bīnāriae | bīnāriō | bīnāriīs | |||
| accusative | bīnārium | bīnāriam | bīnārium | bīnāriōs | bīnāriās | bīnāria | |
| ablative | bīnāriō | bīnāriā | bīnāriō | bīnāriīs | |||
| vocative | bīnārie | bīnāria | bīnārium | bīnāriī | bīnāriae | bīnāria | |
Descendants
- → Catalan: binari
- → French: binaire
- → English: binary
- → Galician: binario
- → Italian: binario
- → Portuguese: binário
- → Spanish: binario
References
- “binarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- binarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.