bindweefsel
Dutch
Etymology
Compound of binden (“to bind, to connect”) + weefsel (“tissue”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɪntˌʋeːf.səl/
Audio: (file) - Hyphenation: bind‧weef‧sel
Noun
bindweefsel n (plural bindweefsels, diminutive bindweefseltje n)
Compound of binden (“to bind, to connect”) + weefsel (“tissue”).
| Audio: | (file) |
bindweefsel n (plural bindweefsels, diminutive bindweefseltje n)