bioniczny

Polish

Etymology

From bionika +‎ -iczny. First attested in 1960.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɔˈɲit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: bio‧nicz‧ny

Adjective

bioniczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) bionic (relating to bionics)

Declension

Declension of bioniczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bioniczny bioniczna bioniczne bioniczni bioniczne
genitive bionicznego bionicznej bionicznego bionicznych
dative bionicznemu bionicznej bionicznemu bionicznym
accusative bionicznego bioniczny bioniczną bioniczne bionicznych bioniczne
instrumental bionicznym bioniczną bionicznym bionicznymi
locative bionicznym bionicznej bionicznym bionicznych
nouns

References

  1. ^ bioniczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.