bisæcc

Old English

Etymology 1

From Latin bisaccium.

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbiː.sækk/, [ˈbiː.zæk]

Noun

bīsæcc f

  1. wallet
Declension

Strong ō-stem:

singular plural
nominative bīsæcc bīsæcca, bīsæcce
accusative bīsæcce bīsæcca, bīsæcce
genitive bīsæcce bīsæcca
dative bīsæcce bīsæccum
Descendants
  • English: bysack

Etymology 2

bī- +‎ sæċċ (“dispute”)

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbiːˌsætt͡ʃ/, [ˈbiːˌsæt͡ʃ]

Adjective

bīsæċċ

  1. contested, disputed
Declension
Declension of bīsæċċ — Strong
Singular Masculine Feminine Neuter
Nominative bīsæċċ bīsæċċ bīsæċċ
Accusative bīsæcne bīsæċċe bīsæċċ
Genitive bīsæċċes bīsæcre bīsæċċes
Dative bīsæċċum bīsæcre bīsæċċum
Instrumental bīsæċċe bīsæcre bīsæċċe
Plural Masculine Feminine Neuter
Nominative bīsæċċe bīsæċċa, bīsæċċe bīsæċċ
Accusative bīsæċċe bīsæċċa, bīsæċċe bīsæċċ
Genitive bīsæcra bīsæcra bīsæcra
Dative bīsæċċum bīsæċċum bīsæċċum
Instrumental bīsæċċum bīsæċċum bīsæċċum
Declension of bīsæċċ — Weak
Singular Masculine Feminine Neuter
Nominative bīsæċċa bīsæċċe bīsæċċe
Accusative bīsæċċan bīsæċċan bīsæċċe
Genitive bīsæċċan bīsæċċan bīsæċċan
Dative bīsæċċan bīsæċċan bīsæċċan
Instrumental bīsæċċan bīsæċċan bīsæċċan
Plural Masculine Feminine Neuter
Nominative bīsæċċan bīsæċċan bīsæċċan
Accusative bīsæċċan bīsæċċan bīsæċċan
Genitive bīsæcra, bīsæċċena bīsæcra, bīsæċċena bīsæcra, bīsæċċena
Dative bīsæċċum bīsæċċum bīsæċċum
Instrumental bīsæċċum bīsæċċum bīsæċċum
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.