bitnik
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbit.ɲik/
- Rhymes: -itɲik
- Syllabification: bit‧nik
Etymology 1
Borrowed from English beatnik.
Alternative forms
Noun
bitnik m pers
- (historical) beatnik (person associated with the Beat Generation of the 1950s and 1960s or its style)
Declension
Declension of bitnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bitnik | bitnicy/bitniki (deprecative) |
| genitive | bitnika | bitników |
| dative | bitnikowi | bitnikom |
| accusative | bitnika | bitników |
| instrumental | bitnikiem | bitnikami |
| locative | bitniku | bitnikach |
| vocative | bitniku | bitnicy |
Derived terms
adjective
- bitnikowski
Etymology 2
From bić + -nik. First attested in 1859.[1][2]
Noun
bitnik m pers
Declension
Declension of bitnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bitnik | bitnicy/bitniki (deprecative) |
| genitive | bitnika | bitników |
| dative | bitnikowi | bitnikom |
| accusative | bitnika | bitników |
| instrumental | bitnikiem | bitnikami |
| locative | bitniku | bitnikach |
| vocative | bitniku | bitnicy |
Derived terms
adjective
- bitnikowski