blaaskaak
Dutch
Etymology
Compound of blaas (“blowhard, boaster”) + kaak.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblaːs.kaːk/
Audio: (file) - Hyphenation: blaas‧kaak
Noun
blaaskaak m (plural blaaskaken, diminutive blaaskaakje n)
Compound of blaas (“blowhard, boaster”) + kaak.
| Audio: | (file) |
blaaskaak m (plural blaaskaken, diminutive blaaskaakje n)