blacik
Polish
Etymology
From blat + -ik. First attested in 1794.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbla.t͡ɕik/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡ɕik
- Syllabification: bla‧cik
Noun
blacik m inan
- diminutive of blat
Declension
Declension of blacik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blacik | blaciki |
| genitive | blaciku | blacików |
| dative | blacikowi | blacikom |
| accusative | blacik | blaciki |
| instrumental | blacikiem | blacikami |
| locative | blaciku | blacikach |
| vocative | blaciku | blaciki |
References
Further reading
- blacik in Polish dictionaries at PWN