blagierka

See also: blagierką

Polish

Etymology

From blagier +‎ -ka. First attested in 1873.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /blaˈɡjɛr.ka/
  • Rhymes: -ɛrka
  • Syllabification: bla‧gier‧ka

Noun

blagierka f (male equivalent blagier)

  1. (literary) female equivalent of blagier (blagger, fabulist)
    Synonym: bajerantka

Declension

adjective
verbs

References

  1. ^ Gazeta Narodowa[1], number R.12, nr 105, 1873, page 2
  2. ^ blagierka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading