blagierka
See also: blagierką
Polish
Etymology
From blagier + -ka. First attested in 1873.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /blaˈɡjɛr.ka/
- Rhymes: -ɛrka
- Syllabification: bla‧gier‧ka
Noun
blagierka f (male equivalent blagier)
- (literary) female equivalent of blagier (“blagger, fabulist”)
- Synonym: bajerantka
Declension
Declension of blagierka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blagierka | blagierki |
| genitive | blagierki | blagierek |
| dative | blagierce | blagierkom |
| accusative | blagierkę | blagierki |
| instrumental | blagierką | blagierkami |
| locative | blagierce | blagierkach |
| vocative | blagierko | blagierki |
Related terms
adjective
nouns
References
Further reading
- blagierka in Polish dictionaries at PWN