blattarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɫatˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [blat̪ˈt̪aː.ri.us]
Adjective
blattārius (feminine blattāria, neuter blattārium); first/second-declension adjective
- pertaining to or suitable for blattae (q.v.)
- (of a place, figuratively) dark, dim, gloomy, obscure (so called from the dislike of blattae of the light)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | blattārius | blattāria | blattārium | blattāriī | blattāriae | blattāria | |
| genitive | blattāriī | blattāriae | blattāriī | blattāriōrum | blattāriārum | blattāriōrum | |
| dative | blattāriō | blattāriae | blattāriō | blattāriīs | |||
| accusative | blattārium | blattāriam | blattārium | blattāriōs | blattāriās | blattāria | |
| ablative | blattāriō | blattāriā | blattāriō | blattāriīs | |||
| vocative | blattārie | blattāria | blattārium | blattāriī | blattāriae | blattāria | |
Derived terms
References
- “blattārĭus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- blattārĭus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 221/3.
- “blattārius” on page 236/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)