blepharon
English
Etymology
From Ancient Greek βλέφαρον (blépharon).
Noun
blepharon (plural blephara)
Derived terms
Latin
Etymology
From Ancient Greek βλέφαρον (blépharon).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈbɫɛ.pʰa.rɔn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈblɛː.fa.ron]
Noun
blepharon n (genitive blepharī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter, Greek-type).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blepharon | blephara |
| genitive | blepharī | blepharōrum |
| dative | blepharō | blepharīs |
| accusative | blepharon | blephara |
| ablative | blepharō | blepharīs |
| vocative | blepharon | blephara |