blydagg
Swedish
Etymology
Compound of bly + dagg (“rope's end”).
Noun
blydagg c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | blydagg | blydaggs |
| definite | blydaggen | blydaggens | |
| plural | indefinite | blydaggar | blydaggars |
| definite | blydaggarna | blydaggarnas |