bochenkowaty

Polish

Etymology

From bochenek +‎ -owaty. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɔ.xɛŋ.kɔˈva.tɘ/
  • Rhymes: -atɘ
  • Syllabification: bo‧chen‧ko‧wa‧ty

Adjective

bochenkowaty (comparative bardziej bochenkowaty, superlative najbardziej bochenkowaty, no derived adverb)

  1. loaflike

Declension

Declension of bochenkowaty (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bochenkowaty bochenkowata bochenkowate bochenkowaci bochenkowate
genitive bochenkowatego bochenkowatej bochenkowatego bochenkowatych
dative bochenkowatemu bochenkowatej bochenkowatemu bochenkowatym
accusative bochenkowatego bochenkowaty bochenkowatą bochenkowate bochenkowatych bochenkowate
instrumental bochenkowatym bochenkowatą bochenkowatym bochenkowatymi
locative bochenkowatym bochenkowatej bochenkowatym bochenkowatych
adjective
nouns

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bochenkowaty”, in Słownik języka polskiego
  2. ^ bochenkowaty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.