bogacić

Inherited from Old Polish bogacić, from Proto-Slavic *bogatiti (sę). By surface analysis, bogaty +‎ -ić.

• IPA^(key): /bɔˈɡa.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio 1; “bogacić”:

  (file)

• Audio 2; “bogacić się”:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: bo‧ga‧cić

bogacić impf

1. (transitive) to make rich (to cause to have more money)

   Synonym: wzbogacać

   Antonyms: ubożyć, zubażać

2. (transitive) to enrich (to enhance)

   Synonyms: ubogacać, wzbogacać

3. (reflexive with się) to get rich [with na (+ locative) ‘off of what’] [with o or w (+ accusative) ‘in what’]

   Synonyms: (rare) bogacieć, wzbogacać się

   Antonyms: biednieć, ubożeć

   społeczeństwo bogaci się ― society gets rich

   bogacić się na handlu ― to get rich

   bogacić się na przemycie ― to get rich smuggling

   bogacić się na czyimś nieszczęściu ― to get rich off of someone's luck

   bogacić się szybko ― to get rich quick

   bogacić się czyimś kosztem ― to get rich at someone's cost

   chęć bogacenia się ― the want to get rich

   możliwość bogacenia się ― the possibility of getting rich

   źródło bogacenia się ― a source of getting rich

   Codziennie ciężko pracuję, ale nigdy się nie bogacę. ― I work hard every day, but I never get rich.

4. (reflexive with się) to become enriched (to be enhanced) [with w (+ accusative)]

   Synonym: wzbogacać się

• bogacić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bogacić in Polish dictionaries at PWN